“Hij weet dat hij fout is!”
Je hond heeft in huis geplast en loopt schuldbewust naar de andere kant van de kamer.
Je komt thuis en treft een keukenvloer bezaaid met restanten van allerlei etenswaren aan EN een hond die je op afstand schuldig aankijkt.
Zo lijkt het althans!
De hond gedraagt zich schuldig, een wat terughoudende lichaamshouding, zijn kop wat laag, ogen weggedraaid, hij vermijd oogcontact, draait misschien zijn lichaam weg.
Maar… geloof me, voor je hond is dit gedrag GEEN schuldbekentenis. Hoe is dit gedrag dan te verklaren?
De hond plast een keer in huis of hij heeft tijdens je afwezigheid iets overhoop gehaald. Als je het plasje ontdekt of bij thuiskomst de puinhoop aantreft, is de kans aanwezig dat je de hond op de een of andere manier in je lichaamshouding en stemming laat merken dat je niet heel blij bent met deze verrassing. Je zucht een keer, wordt boos of geïrriteerd of probeert de hond duidelijk te maken dat je dat plasje op de grond of die puinhoop echt niet kan waarderen.
En dat is dan precies ook wat de hond kan en zal onthouden. Hij leert dat een plasje of een puinhoop op de grond niet gewaardeerd worden en mogelijk resulteren in een boos baasje. Dit betekent NIET dat hij begrijpt dat HIJ degene was die voor dat plasje of die puinhoop verantwoordelijk was. Hij zal leren EEN plasje of puinhoop = mogelijk een boos baasje, ONGEACHT wie dat plasje of puinhoop heeft veroorzaakt. Zo heb het een keer meegemaakt dat een hond, die gestraft was voor het in huis plassen, zich ‘schuldig’ ging gedragen toen er een glas water omviel en de hond het plasje water op de vloer zag liggen…Of een kat die een puinhoop maakt en de hond die de ‘schuld’ op zich neemt…
