06 20 95 38 47 sandra@caniconnect.nl

De vorige keer vertelde ik je hoe ik mezelf verbaasde en ervan schrok dat al die bèta in de scheepsbouwkunde nu blijkbaar toch niet genoeg was (voor mij als ultiem beta persoon, dacht ik ;-))… het was niet waar mijn vuurtje voor brandde. Waar ik voor uit mijn bed sprong, warm van werd, van ging stuiteren, méér van wilde…

En hoe iedere vrijdagmiddag weer, en steeds vaker ook op andere dagen, mij dat gevoel bekroop …en steeds sterker werd. Tot op ‘n dag…ik de knoop doorhakte…ok, ik ga het anders doen!

Onder het motto: ‘je kunt beter spijt hebben van iets dat je gedaan hebt dan van iets dat je niet gedaan hebt’, nam ik ontslag.

(klik hier als je het begin van dit verhaal hebt gemist en wil weten wat er op die vrijdagmiddag op de A2 gebeurde…)

Hoe kom je dan van de schepen tussen de honden terecht?
Op dat moment had ik zelf 2 honden. Gedreven door mijn beta brein ging ik op zoek naar informatie over hoe ik hen moest opvoeden, hoe ik ervoor moest zorgen dat ze naar me gingen luisteren en hoe ik me als hun baasjes moest gedragen.

En wat denk je? Boeken vól met informatie, allemaal met dé juiste methodes en oefeningen die je gedaan móet hebben. En allemaal anders…

Dus wilde mijn beta brein weten wat er dan achter die informatie zat. Waarom zou dát dé methode zijn, waarop is dat gebaseerd, welke theorieën zitten erachter?

En zo leidden de boeken en internet me naar steeds meer inhoudelijke workshops, seminars en een opleiding tot instructeur en gedragstherapeut voor honden.


En toen gebeurde het… 

Met mijn eigen honden was ik actief trainend bij een hondensportvereniging en daar hadden ze me ondertussen gevraagd om de puppycursus te gaan verzorgen.

En tadaaa…..! Daar voelde ik dat dingen samen begonnen te komen. Aan de ene kant was mijn beta brein nu tevreden en voldaan: ik wilde dingen snappen, er moest een plan komen voor een probleem, ik dacht erover na, analyseerde en bedacht een oplossing.
En aan de andere kant, met dat analyseren, met het plan om het probleem op te lossen kon ik nu écht iemand helpen.

Mijn uitleg, handvatten, adviezen en oefeningen maakten nu verschil, het had impact! Een hond en zijn baasje leerden elkaar begrijpen, ik zag hun relatie groeien en ze meer (of weer) vertrouwen in elkaar krijgen. Dáár gaat mijn hart sneller van kloppen, daar spring ik voor mijn bed uit, daar brandt mijn vuurtje voor, dat is waar ik meer van wil!

“Dáár moet je je werk van maken!” zeiden mensen, dit is wat bij jou past, je staat helemaal te stralen als je ermee bezig bent. En dat was en is zo, maar toch sloeg de onzekerheid toe. Had ik er echt wel goed aan gedaan? Moest ik niet voor de zekerheid kiezen? Kon ik dit wel? Waar moest ik beginnen?

“Huppakee San! Wie A zegt moet ook B zeggen en wat ik doe wil ik goed doen, dus aan de slag!”

 

In Rotterdam startte ik Cani-Connect Hondengedragscentrum. De afgelopen 10 jaar heb ik honderden baasjes mogen begeleiden bij de opvoeding en training van hun hond.