“Wie heeft er een goede tip voor ons, onze Grote Zwitserse sennenhond van 6 maand, maakt een spelletje van het aanlijnen. Zodra we haar roepen en aan willen lijnen rent ze weg, bij een 3/4x komt ze en gaat ze netjes zitten om aangelijnd te worden. Ze moet van ons eerst zitten voor we haar aanlijnen. Ze doet dit overigens alleen buiten. We belonen haar altijd als ze netjes gaat zitten. Hoe kunnen we haar leren om er geen spelletje van te maken?”
Ik moest glimlachen toen het dit las. Omdat ik het zo herken… en me nog zo goed kan voorstellen hoe ik daar stond…met mijn puberende hond die niet de auto in wilde.
Voor je puber verschuiven de prioriteiten. Ook al heb je hem altijd netjes beloond met wat lekkers zoals ook in de vraag hierboven. Ineens besluiten ze iets anders…
Probeer eens een van deze 2 (of beiden):
- Draai het spelletje om. Vraag op vrolijke toon aandacht: “kijk eens fikkie!” laat zien dat je wat lekkers hebt en gooi het in zijn richting. Wacht totdat hij het op gaat eten. Als hij het op heeft en jouw op kijkt, herhaal je dit. Na een paar keer, vraag je op vrolijke toon aandacht en ren je daarna een stukje weg bij de hond. ‘Kijk eens Fikkie!” en huppa wegwezen. Ga na een paar passen stil staan en gooi het voertje dan weer in zijn richting. Herhaal dit een aantal keer. Je zult merken dat je hond steeds dichter naar je toe komt. Als afwisseling kun je hem dan tussendoor een keer gaan vragen om te gaan zitten. Maar pas op! Niet te snel aanlijnen, houd het leuk!
- De keren dat hij wel komt, beloon hem met voer en geef weer vrij. Laat hem weer een stukje loslopen. Dat is wat je puber nu het liefste wil nl. Maak het onvoorspelbaar wanneer je hem aanlijnt. Én soms, direct na het aanlijnen, maak je hem weer los en krijgt hij zijn vrijheid weer terug.
Veel oefenplezier!