Eerder ha dik het erover dat het zo belangrijk is om je hond écht de tijd te geven om nieuwe vaardigheden aan te leren. Dat je niet te snel commando’s gebruikt terwijl je hond ze eigenlijk nog niet écht goed beheerst. 

Ik noemde het voorbeeld dat je het “kom hier” commando niet te snel moet gebruiken in moeilijke situaties als je hond is afgeleid (en je het eigenlijk wél zou willen gebruiken! Sterker nog, voor dit soort situaties leer je het je hond aan.)

Beetje vreemd misschien als ik het zo zeg. Je wil je hond leren om te luisteren naar “kom hier” maar je mag hem niet roepen met “kom hier” als je wil dat hij naar je toe komt…. ???!!!

Waarom dat zo belangrijk is, leg ik je graag in dit artikel verder uit. 

Je hond leert de hele dag! Hij leert als je met hem oefent en hij leert als je niet (bewust) met hem oefent. Je hond leert oa doordat bepaald gedrag een consequentie heeft. 

Levert gedrag dat hij vertoont hem, in zijn ogen!, iets positiefs op, dan wordt de kans groter dat hij dit gedrag zal herhalen. 

Terug naar ons voorbeeld van “kom hier”. 

Stel je voor: je hond is aan het spelen met een andere hond. Jij roept “kom hier”. Je hond speelt door met de andere hond. 

Wat leert je hond? Hij leert: Ik hoor “kom hier”, speel verder met de andere hond en dat gedrag levert iets op, nl plezier in het verder spelen. 

Misschien word je wel boos, gefrustreerd, machteloos, ga je achter hem aan rennen (je hond leert: Ik hoor “kom hier”, dan blijf ik spelen met de andere hond en daarna ren ik weg en dan komt mijn baasje achter me aanrennen, leuk spel!)

En boos worden als je je hond dan eenmaal te pakken hebt, is ook geen goed idee. Dan leert je hond nl: bij mijn baas komen betekent iets negatiefs voor mij dus dat moet ik de volgende zeker vermijden. 

Als je op deze manier oefent (of eigenlijk maar wat aanmoddert en hoopt dat je hond gaat luisteren) duurt het uiteindelijk véél langer voordat je bereikt wat je wil bereiken. Een hond die komt als je hem roept. Hij leert nl sóms om te komen als je hem roept én daarbij héél vaak iets anders… Soort van 3 stappen vooruit en weer 2 terug zeg maar. Of zelfs 4 terug… hmmm niet echt effectief. 

De kans bestaat ook dat je hond nooit écht leert wat je nou eigenlijk bedoelt. Dat het gokken en hopen blijft of je hond wel of niet komt. 

Wat je je hond ook wil leren, (een deel van) de kunst van de oefening zit hem in het stapelen van mini-succesjes op mini succesjes. Je hond zal daardoor steeds kleine beetjes beter worden in datgene waarvan je graag wil dat hij er beter in wordt. 

Je roept eerst “kom hier” als hij niet is afgeleid en al onderweg is naar je toe. Succes verzekerd.

Dan roep je “kom hier” als hij op het punt staat om naar je toe te komen.

Dan roep je “kom hier” als hij de andere kant op kijkt maar er verder geen afleiding te bekennen is. 

Dan ga je stap voor stap oefenen met allerlei afleidingen, gecontroleeerd. Waarbij je gaat kijken naar wat voor jouw hond afleiding is. Heb je een hond die vooral met zijn neus aan het werk is buiten, ga dan oefenen met gecontroleerde voerafleidingen (inafgesloten bakjes op een afstand en eerst aan de lange lijn bv). 

Hierboven staan een aantal voorbeelden van hoe je een oefening écht goed aanleert. Geen “ik hoop maar dat mijn hond komt als ik hem roep” gok maar een “ik weet zeker dat hij komt als ik hem roep omdat ik stap voor stap met hem geoefend heb”. 

Voordat je de hond iets vraagt/ een commando wil geven/ een oefening wil gaan doen, stel even deze vraag: “hoe groot is de kans dat hij nu naar me luistert?” Schat je die kans minder dan 80% in, vraag het dan niet, geef het commando niet, doe de oefening niet! De kans is nl veel te groot dat hij gaat leren wat je niet wil dat hij gaat leren. 

Bedenk welke tussenstappen nodig zijn om het wél te laten slagen in deze situatie. 

En ja, dan kun je zelfs een teckel leren om heel goed te luisteren 😉