Je hebt een probleem, klein of groot, met je hond of pup. Je gaat op zoek naar hulp! Je informeert bijvoorbeeld bij de fokker, hoe je om moet gaan met dat bijtgedrag bijvoorbeeld, en die geeft je een bepaald advies (ik noem bijtgedrag als voorbeeld, maar hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld opspringen tegen mensen, blaffen als de bel gaat, uitvallen aan de lijn, niet komen als de hond geroepen wordt en vul verder maar aan…).

Met het advies dat je krijgt ga je aan de slag maar het gedrag verbetert niet echt snel. Dan kom je tijdens de wandeling een buurvrouw tegen die al tig jaar honden heeft en die weet DE oplossing voor je probleem. Wat zij zegt klinkt aannemelijk dus dat ga je maar eens proberen. Vervelend genoeg wordt het gedrag nu alleen nog maar erger! Wat moet je nu toch?! Nou dan maar eens op internet zoeken. Ha, hier staat iets wat misschien bruikbaar is…STOP!!!

Wat ik hierboven beschrijf hoor en zie ik heel veel om me heen gebeuren. Je loopt ergens tegenaan, je weet je geen raad, wil zo snel mogelijk een oplossing, gaat op verschillende plaatsen op zoek naar die oplossing en je probleem wordt ondertussen alleen maar groter.

Hou, als je eenmaal een methode hebt gevonden die je wat lijkt, daar lang genoeg aan vast voordat je je koers wijzigt en iets anders probeert. Als iets echt niet werkt voor jullie of het past je niet dan is het uiteraard verstandig om een alternatief te zoeken. Echter allerlei adviezen zeer kort ‘proberen’ of ’testen’ werkt zowiezo niet. Je hond krijgt niet de tijd om te wennen aan de nieuwe manier, de nieuwe regels, de nieuwe oefeningen en zijn gedrag zal niet in een dag of twee ineens 100% verbeteren. Dat heeft tijd nodig, geef het die tijd! Echt, geloof me, als je gaat shoppen voor oplossingen, zal je probleem alleen maar groter worden.

Doe jezelf en je hond een plezier! Zoek hulp en adviezen, maak een plan en hou je daar een tijd aan! Alleen dan kun je zien wat het effect is op het gedrag van je hond.

“Wij kregen Tofu toen zij 2.5 jaar was. Een druk, onzeker hondje uit het asiel wat al veel baasjes gezien had. Bij deze baasjes was het mis gegaan, ze had gebeten en was te onhandelbaar. Na een aantal maanden ging het bij ons ook mis, ze beet en gromde vaak, wij raakten gefrustreerd en er was veel stress in huis. Een groepstraining werkte niet, dit was veel te stressvol voor Tofu en voor ons.

Op internet zijn we gaan zoeken naar een gedragstherapeut die ons kon helpen om de band weer te versterken en om ons te leren hoe wij de beste baasjes voor Tofu konden worden. De belangrijkste reden waarom wij voor Sandra kozen was dat zij aan huis kon komen en er veel positieve verhalen op de site van Cani Connect stonden.

Wat wij fijn vonden was dat Sandra rustig overkwam en er niet direct van uit ging dat zij wel even al onze problemen op kon lossen maar eerlijk aan gaf dat dit veel tijd en aandacht zou kosten. Hierdoor wisten wij meteen waar we aan toe waren. We kregen praktische tips en ook de documenten die wij kregen waren zeer waardevol. Er stond zoveel in wat we nog niet wisten! De rust kwam weer terug en dit deed Tofu zienderogen zoveel goeds, en ons dus ook.

Het meest hebben wij geleerd van haar lichaamstaal, nu kunnen wij zien wanneer zij zich niet op haar gemak voelt en kunnen we daar op inspelen. Dit heeft onze band met haar echt versterkt. We blijven hard werken maar hebben nu het idee dat Tofu net zo blij met ons is als wij met haar!”
Yoeri en Steffi.

Nog een verhaal lezen? >>>

Familie Tasseron:

“Toby is een heel makkelijk op te voeden hondje, hij had alleen 1 probleem: hij kon niet alleen thuis blijven. Vooral het moment van weggaan was een ramp: hij ging keihard blaffen en janken en hield dit ook vol totdat we weer thuis waren.

Zelf dachten we dat het verlatingsangst was. We probeerden van alles, zoals een DAP en zelfs een anti-blafband (met trilling, geen schok), maar niets hielp. Het gevolg was een boze benedenbuurvrouw en veel stress.

Dus hebben we Cani-Connect ingeschakeld. Sandra kwam Toby eerst observeren en stelde vast dat het geen verlatingsangst was, maar boosheid! Ook zag Sandra dat hij constant aandacht opeiste.

We zijn meteen aan de slag gegaan. Ten eerste moesten we zijn aandachtvragende gedrag, zoals aankijken, piepen en blaffen, negeren. Als hij rustig was moesten we hem juist belonen. Verder moesten we hem aan een bench laten wennen. Wij hadden dit ook geprobeerd toen we hem als puppy van 9 weken kregen, maar toen vond hij het vreselijk. Nu vindt hij het juist een rustige plek om te liggen. Ten slotte moesten we hem natuurlijk geleidelijk aan leren alleen te blijven.

Al met al een heel gedoe, maar het heeft wel zijn vruchten afgeworpen: Toby kan inmiddels een paar uur alleen zijn en blijft stil als we het huis uit gaan. Ook is hij veel rustiger geworden en luistert hij een stuk beter.

We zijn erg blij dat we hulp gezocht hebben. Het is echt heel fijn om even weg te kunnen gaan zonder dat hij gaat jammeren. We hebben geen klachten van de buren meer gehad!”

Nog een verhaal lezen >>>