Hoe ouder je puppy wordt, hoe groter de kans dat zijn aandacht meer en meer naar andere dingen gaat dan jij, zijn baasje. Het is, gezien zijn ontwikkeling, normaal gedrag, dat hij meer en meer geïntereseerd raakt in alles om hem heen. Zijn prioriteiten verschuiven steeds meer en zijn wereld wordt groter. Hij wil dingen onderzoeken, erop af gaan, ermee spelen. Óf en vaak Én, en dat hoort ook bij een normale ontwikkeling, je puppy vindt dingen spannend. 

Eerder schreef ik deze artikelen over de verschillende levensfases van je puppy.

Hoe dan ook, “hoe meer hij van dingen vindt” hoe moeilijker het is om ontspannen met hem buiten te lopen. Er zijn steeds dingen die hem afleiden, ervoor zorgen dat hij bij je vandaan wilt, aan de lijn gaat trekken, opgewonden raakt, enz.  

Een veelgehoord advies is om dan (nog meer dan je al deed ;-)) je best te gaan doen om de aandacht van je puppy te krijgen en vast te houden in situaties met afleiding. 

Het probleem met dit advies is dat je hiermee misschien wel het ongewenste gedrag op dat moment voorkomt. (Als je op tijd de aandacht weet te krijgen en je voorkomt op die manier dat je puppy de afleiding waarneemt, gaat hij er ook niets van vinden en zal hij niet gaan trekken aan de lijn, blaffen, of op een andere manier afgeleid zijn.) Echter leer je hem zo niet om met de afleiding om te gaan. Zodra hij namelijk datgene ziet (of ruikt of hoort) waarvan je wilde afleiden, ben je zijn aandacht waarschijnlijk kwijt en is zijn gedrag onveranderd zoals voorheen; geen aandacht voor jou, jij bestaat niet meer, trekken aan de lijn, opgewonden zijn, misschien blaffen en piepen. 

Als je je puppy wil leren omgaan met allerlei afleiding (andere honden, mensen, andere dingen waar “hij iets van vindt”) is het belangrijk dat hij de afleiding juist wél waarneemt en je hem gaat leren wat hij met die afleiding moet gaan doen (of juist niet).  

In dit artikel deel ik twee filmpjes met jullie van voorbeelden van de oefening ‘zie je dat?!’. Deze oefening is er voor om je puppy juist wél te leren omgaan met de afleiding. 

Hierbij beloon je de hond voor het waarnemen van afleiding. Je koppelt voor de hond het waarnemen van afleiding aan iets leuks bij jou. Dat kan wat lekkers zijn maar ook samen spelen. Na een aantal herhalingen zal de hond de link leggen en zul je zien dat hij afleiding waarneemt en dan verwachtingsvol naar jou zal kijken. 

Timing en een geschikte oefensituatie zijn het belangrijkste voor deze oefening. Timing omdat je wil belonen voor het waarnemen van de afleiding (als je te laat beloont, beloon je ander gedrag, bijvoorbeeld het ernaartoe willen gaan). Een geschikte oefensituatie is er één waarin je de afstand tot de afleiding kunt aanpassen zodat je hond niet al emotioneel zal reageren.

Wil je me laten weten in een reactie hieronder, hoe oud is jouw puppy en wat is op dit moment zijn grootste afleiding buiten? 

Voor het goed socialiseren met andere honden is het belangrijk dat je je, net als bij andere dingen die je je puppy wil leren, steeds goed afvraagt:

“hoe wil je later dat je hond zich in een soortgelijke situatie gaat gedragen?”

en vervolg-vragen zijn dan

“Hoe draagt, dat wat mijn puppy nu meemaakt, bij tot zijn latere gedrag als volwassen hond? Wat leert hij hiervan op de lange termijn? Hoe zal deze ervaring zijn gedrag in de toekomst gaan beïnvloeden?”

Goed socialiseren met andere honden betekent dan (wat mij betreft) bijvoorbeeld:

• dat je puppy leert om zich veilig te voelen in de buurt van andere honden.
• dat je puppy leert om andere honden te negeren.
• dat je puppy leert om netjes te communiceren met andere honden (in het nest leert je puppy al om te communiceren met andere honden. Hij “spreekt” de hondentaal al. Wat hij nog moet leren is dat er een heleboel verschillende honden zijn en dat die allemaal net een tikkeltje anders kunnen reageren. Hij moet leren “finetunen” als het ware.)
• dat je puppy, als hij zich daar goed bij voelt, vriendschappen kan sluiten met andere honden.

Realiseer je dat jouw pup van iedere ontmoeting en iedere interactie met een andere hond of andere pup iets zal leren.

Vraag je steeds af

“Wil ik dat mijn pup dit oefent?” en “Is dit wat hij nu nodig heeft?”

Vraag je bijvoorbeeld af wat je pup ervan leert als je hem op straat met iedere hond die je tegenkomt laat kennismaken. En wat leert je pup ervan als hij in de puppycursus met de andere pups mag spelen? Of als hij er juist niet mee mag spelen en daardoor gefrustreerd raakt en naar ze gaat blaffen?

Ik heb tijdens de hele ontwikkeling van mijn pup tot volwassen hond (en nu doe ik dit trouwens nog steeds!) een duidelijke keuze gemaakt in met welke honden ik haar wel en met welke ik haar niet liet kennismaken en/ of spelen.

Ik ging op zoek naar de interacties en leerervaringen die ze op een bepaald moment nodig had. Andere interacties probeerde ik te voorkomen of onderbrak ik.

Soms was een interactie “alleen maar” voor een leuk evenwichtig spel. Maar als ik bijvoorbeeld bij een spel zag (en dat doe ik nog steeds als ik dat nu zie) dat Giggle er alleen maar opgefokt van raakte of dat ze teveel onder de indruk was van de andere hond of juist te opdringerig en de andere hond dit niet passend voor haar kon aangeven, betekende dat ook dat ik een interactie onderbrak en Giggle eruit haalde (soms letterlijk in de periode dat ze niet op een andere manier bereikbaar voor me was ;-).

Zo zocht ik ook interacties op om haar het goede voorbeeld te geven, soms om wat zekerder te worden en soms juist om grenzen van andere honden te leren respecteren.

En soms zocht ik andere honden op juist om Giggle te leren ze te negeren (en dat vindt ze nog steeds het moeilijkste dus dat oefenen we nog regelmatig :-).

Goed socialiseren met andere honden doe je dus niet “standaard” maar de socialisatie is afgestemd op jouw pup!

Vond je dit artikel interessant en wil je meer inzichten en achtergronden óver je puppy en honden en hun gedrag? Meld je dan aan voor de online community van Cani-Connect.

Je kunt gratis lid worden en ik deel daar niet alleen tips en achtergronden óver honden en hun gedrag maar help ik je ook beter samenwerken mét je hond. Daarnaast kun je er terecht met al je vragen.  

Heb je sinds kort een puppy of krijg je binnenkort een puppy? Vraag dan hier de gratis ‘goed voorbereid training’ aan, je krijgt dan automatisch ook toegang tot de community. 

In deel 1 en deel 2 legde ik je uit over de periode vanaf de geboorte van je puppy tot aan de peuterpuberteit. 

Je puppy groeit razendsnel. Voor je het weet is hij alweer 4 maanden oud.

En rond die leeftijd doet zich dan alweer een nieuwe fase aan, de zogenaamde vluchtfase…

Tot nu toe ontwikkelde iedere pup zich ongeveer in hetzelfde tempo en op dezelfde manier. Vanaf deze leeftijd komt daar verandering in. De snelheid van de ontwikkeling van de hond zal vanaf nu afhankelijk zijn van het ras. Kleine rassen zullen zich (mentaal) sneller ontwikkelen dan de grotere.

In deze periode komen ook aangeboren instincten en driften tot uiting.

Een herder zal in deze periode mogelijk typische herder-trekjes gaan ontwikkelen, zoals meer interesse krijgen in bewegende dingen en er misschien wel achteraan willen jagen. En bij bijvoorbeeld een beagle zal zijn neustalent nu meer naar voren gaan komen.

Realiseer je dat gedrag dat aansluit bij de hond z’n natuurlijke instincten en driften voor de hond meestal als zelf -belonend wordt ervaren en dat het zich dus razendsnel kan ontwikkelen (ook richting ongewenst gedrag).

Het kan helpen om je puppy soms meer te begrenzen en (tijdelijk) minder vrijheden te geven (meer aan de lijn te houden bv). Zo kán bepaald gedrag minder snel optreden en leert je hond er dus ook niet van (gedrag hoeft niet altijd van “buitenaf” beloond te worden, het kan zó bij een hond passen dat alleen het uitvoeren van het gedrag al een beloning op zich is). 

Het is de kunst om deze talenten gecontroleerd tot ontwikkeling te laten komen. Sámen met jou en/of op zo’n manier dat je er controle over houdt. Je hond dus bijvoorbeeld niet zélf achter van alles en nog wat laten aanjagen, maar in een gecontroleerd spel, na toestemming, achter een speelgoedje aan mogen jagen. 

Socialisatie stopt nooit

Ook in deze fase is het belangrijk dat de hond in situaties blijft komen waarmee hij later ook in aanraking komt (en die hij inmiddels al normaal vindt waarschijnlijk).

Het is namelijk ook de fase waarin angst een grotere rol gaat spelen in hoe je hond reageert op bepaalde nieuwe of bekende dingen. In deze leeftijd kun je bijvoorbeeld meemaken dat je met je hond langs een standbeeld loopt, waar hij er misschien al meer van heeft gezien, maar nu ineens gaat hij ernaar blaffen of springt achteruit en wil er niet langs. Ditzelfde gedrag kun je ook zien bij bijvoorbeeld vuilniszakken of vuilcontainers die op een andere plek staan.

Allemaal heel natuurlijke en gezonde ontwikkelingen maar lang niet altijd eenvoudig om je geduld te blijven bewaren en in alle rust te blijven zoeken naar hoe je je puppy zonder kleerscheuren door deze fase heen loodst.

In de eerste 7 maanden leg je het fundament voor het gedrag van je hond als hij straks volwassen is.

Zorg ervoor dat je bewuste keuzes maakt en dat je weet wat je aan het doen bent.

In deze fases gaat het niet om trucjes aanleren maar juist ook goed weten wat je kunt doen als je puppy (nog) niet doet wat je misschien dacht dat je hem al wel geleerd had ;-). Nieuwe vaardigheden écht goed leren en beheersen kost nou eenmaal tijd. Met al die ontwikkelingssprongen van je puppy wordt er veel van je geduld gevraagd. 

Als je begrijpt hoe je hond leert, waarom hij bepaalde dingen doet of andere juist (nog) niet, wordt het opvoeden en trainen een stuk eenvoudiger en logischer. 

Voorspelbaarheid en consequentheid zijn van cruciaal belang in deze eerste 7 maanden. Je hond wil weten waar hij aan toe is en heeft jouw standvastigheid en je begeleiding daarin hard nodig. 

En NIET dat je van de ene naar de andere methode hopt of steeds weer iets nieuws uitprobeert omdat snel resultaat uitblijft. 

Zoals je kunt lezen, staan je nogal wat fases te wachten voordat je puppy volwassen is en je achterover kunt leunen wat zijn opvoeding betreft .

Ga geen “brandjes blussen” en ga niet niet “shoppen” voor adviezen en oplossingen!

Zorg ervoor dat je je puppy niet alleen trucjes leert maar dat je ook heel goed leert begrijpen wat erachter zit. Dat je weet wat je aan het doen bent en dat het past in een methode, in een plan.

Zo’n plan geeft je houvast: wat doe je wanneer, waarom en hoe.

Hier kun je dan op terugvallen als je puppy in zo’n trossen-bananen-in-zijn-oren-fase zit (of één van de andere fases ;-).

Als je wilt kan ik je helpen met zo’n plan. Ik heb een heel compleet puppy programma ontwikkeld waarin ik je aan de hand neem en precies vertel wat je wanneer kunt doen met je puppy en hoe. Het programma sluit precies aan bij al die fases waar je puppy doorheen gaat. 

In dat programma krijg je de tools en het inzicht hoe je een super-relatie met je puppy kunt opbouwen. Zo wordt je puppy een blije puppy en jij een blij en trots baasje :-).

En het mooiste is: je hoeft niet te wachten maar kunt direct starten. 

Geen korte cursus van 8 of 10 weken maar levenslang toegang zodat je de lessen in alle rust en op de momenten dat het jou (en je pup) uitkomt kunt bekijken en ermee aan de slag kunt gaan. 

Hier kun je meer informatie lezen over het puppy-programma ‘Vol vertrouwen je puppy opvoeden’. 

Bijtgedrag van je puppy.

Bijt jouw puppy ook?

Bijten is normaal gedrag voor puppy’s.

Ze bijten om te spelen, de wereld te onderzoeken en als ze overprikkeld zijn kunnen ze extra hard bijten.

Maar…

Ze moeten natuurlijk wel leren waar ze wel en niet in mogen bijten 🙂.

Wél in speelgoed en kluifjes.

Niét in handen, benen, kledingstukken, meubels, labeltjes en plinten bijvoorbeeld.

In eerdere artikelen heb ik al 2 punten met jullie gedeeld om je puppy te begeleiden bij dit bijtgedrag.

1. Zorg voor een alternatief, een aantrekkelijk alternatief, een voor je pup aantrekkelijk alternatief.

 Ze moeten natuurlijk wel leren waar ze wel en niet in mogen bijten .

 Denk vooruit en anticipeer op potentiële bijtmomenten.

Liever WEL zo: er komt een gezinslid thuis. Omdat jullie weten dat pupmans opgewonden kan raken als er iemand van jullie gezin binnenkomt, heb je met elkaar afgesproken om ervoor te zorgen dat er ALTIJD een speeltje of kluifje of ander alternatief (hand brokjes bv) klaarligt in de gang bij de voordeur. Het gezinslid komt de kamer binnen, heeft het alternatief al in de aanslag en zodra hij pupmans aan ziet komen, spreekt hij hem rustig toe en stimuleert pupmans om het speeltje of kluifje te pakken. Door dit alternatief laag aan te bieden lukt het pupmans zelfs om alle 4 zijn pootjes op de grond te houden !

Wil je, net als Marion en haar gezin, je goed voorbereiden op de komst van je puppy, neem je zijn opvoeding serieus en wil je het graag goed doen?  

Wil jij ook de gratis 7 delige videocursus ‘Goed voorbereid aan het puppy avontuur beginnen’ ontvangen? Aanmelden kan hier.

Of start direct met het volledige Online puppy programma “Vol vertrouwen je puppy opvoeden’. 

En welke pup denk je dat de familie heeft uitgekozen??

Wil je, net als Marion en haar gezin, je goed voorbereiden op de komst van je puppy, neem je zijn opvoeding serieus en wil je het graag goed doen?  

Vraag de gratis 7 delige videocursus ‘Goed voorbereid aan het puppy avontuur beginnen’ aan.

Of start direct met het volledige Online puppy programma “Vol vertrouwen je puppy opvoeden’. 

Mag ik even aan jullie voorstellen, dit is de familie vd Meer. Vader Harm, Moeder Marion en hun 2 kinderen, Karlijn van 7 en Noud van 6 maanden.
Ze hebben al een paar huisdieren: een kat en een paar konijnen en binnenkort krijgt de familie vd Meer een pup in huis!

Het is een gezellig gezin, er komen vaak vrienden en familie op bezoek en ook dochter Karlijn brengt vaak vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis om te spelen. Ze houden ervan om te wandelen en buiten actief bezig te zijn. De natuur in, nieuwe gebieden ontdekken en samen op pad. Ze zijn op zoek gegaan naar een hond die hierbij past. Een hond die graag mee op pad gaat, van wandelen houdt maar ook een hond die goed in huis in het gezin past. Die vriendelijk is naar mensen en waarvan de kans groot is dat hij overweg zal kunnen met de andere huisdieren.

Krijg jij binnenkort ook een puppy in huis? Of heb je sinds kort een puppy in huis? Vraag, net als Harm en Marion, de gratis videocursus aan. 
Vraag de gratis 7 delige videocursus ‘Goed voorbereid aan het puppy avontuur beginnen’ aan.

Of start direct met het volledige Online puppy programma “Vol vertrouwen je puppy opvoeden’. 

Het gezin heeft al veel informatie op internet gelezen en zich ook goed laten informeren over de keuze van het soort hond. Hebben jullie een idee waarvoor ze hebben gekozen? Wat zou jij ze aanraden en waarom?

De ontwikkeling van de zindelijkheid van een pup begint al in het nest bij de fokker. Pups zullen instinctief  vanaf de leeftijd van ongeveer 3 weken hun nest niet willen bevuilen en, als ze voldoende uitloopmogelijkheden hebben, steeds een stukje verder bij het nest vandaan hun behoeften doen.

Verder moeten pups groeien om zindelijk te worden, net als bij kinderen moet de blaas sterker worden en krijgen ze als ze iets ouder zijn langzaam meer controle over hun spieren.

En er is nog een voorwaarde om zindelijk te kunnen worden, je puppy moet zich veilig voelen. Dan kan hij zijn behoeften leren doen op de door jou daarvoor uitgekozen plek.

Zeker de eerste periode nadat je je puppy hebt opgehaald, zul je merken dat hij buiten, terwijl jij daar staat te wachten op een plas, heel snel is afgeleid door van alles. Er gaat ergens een deur open, er rijd een auto langs, een blaadje wappert in de wind, hé wat ruikt hij daar?, O daar komen mensen aan!…

Wanneer moet je pup plassen / poepen?

Uitlaatmomenten overdag zijn:

• Iedere 1,5 uur

+ direct als de pup wakker wordt,

+ even (dit is bij iedere pup anders) nadat de pup heeft gegeten,

+ tijdens en na opwinding (spelen, bezoek, thuiskomst)

+ bij intensief snuffelen, piepen, rondjes draaien,

+ voor het slapen gaan en ook voordat je de pup overdag voor zijn rust in de bench of puppyren doet.

Voorbeeld: Stel dat je pup om 12:00u heeft geplast. Om 12:45u komt er bezoek, hoewel de 1,5 uur nog niet voorbij zijn, ga je nu toch een keertje extra met hem naar buiten. Daarna begint je 1,5 uur weer te tellen. Speelt het bezoek echter even met je pup, dan moet hij weer een keer extra naar buiten.

Direct als hij wakker wordt, betekent ook echt DIRECT als hij wakker wordt. Zorg dat je bij hem bent voordat hij opstaat en de eerste passen heeft gezet Zorg ervoor dat je schoenen klaar staan, de lijn binnen handbereik ligt en de sleutels in de deur zitten ?. Nog even dit of dit afmaken…..GAAT NIET!

Naar buiten gaan met je pup

Til hem op en zet hem de eerste dagen pas weer neer op de plek waar hij mag plassen. Na een paar dagen, zet je hem een paar meter vóór de plek neer waar hij mag plassen. Hij zal het herkennen en er zelf naar toe lopen. Zo kun je de afstand die je pup naar het plasgebied loopt steeds verlengen. Na een tijdje kan hij dan zelf naar het plasgebied lopen.

Je hoeft niet ieder plas of poepmoment ook met je pup een stukje te wandelen. Ga zo’n 3 keer per dag een stukje op pad met je puppy, alle andere keren zijn alleen om te plassen en/of poepen en hop, weer naar binnen.

Geduld en herhaling

Blijf buiten staan op een plaats waar de hond zijn behoeften mag en kan doen. Wacht daar tot hij dat heeft gedaan en beloon hem dan. Pups zijn in het begin buiten vaak snel afgeleid en vergeten dan hun behoeften te doen. Ze voelen zich buiten nog niet veilig en ook dat maakt het moeilijk voor ze. Door op één plek te blijven is de pup daar sneller bekend en zal hij sneller leren buiten zijn behoeften te doen.

Het kan zijn dat de pup tijdens het uitlaten zijn behoeften toch niet heeft gedaan, hoewel het gezien de tijd wel heel goed zou kunnen. Houd de pup binnen dan aan de lijn of zet hem even in de bench. Hij zal niet snel direct bij zijn baasje in de buurt zijn behoeften doen en in de bench ook niet. Ga na een minuut of 5 weer met hem naar buiten om hem nog een kans te geven. Mogelijk moet je dit een aantal keer herhalen. Geef hem geen kans om zijn behoeften in huis te doen.

Toch een ongelukje?

Als de pup toch binnen een ongelukje heeft, ruim het op zonder iets tegen de pup te zeggen of boos te worden.  Ook als je te laat bent en de pup is al begonnen te plassen of poepen, laat hem nu maar doen. Als je hem nu nog optilt, stopt hij meestal wel met plassen maar… er is een risco dat hij schrikt van je plotse interactie en denkt: “o, o, ik mag niet plassen bij mijn baasje in de buurt…”

Bovendien, als je hem nadat je hem hebt opgepakt nog buiten neerzet, in de hoop dat hij daar zijn plas afmaakt, is dat bijna nooit het geval. De druk is er namelijk vanaf, de pup is weer afgeleid en met andere dingen bezig. Ga je nu echter weer naar binnen, grote kans dat je weer een ongelukje hebt na een korte tijd. Zijn blaasje was immers nog niet helemaal leeg… Dus is hij eenmaal gestart … laat het. Volgende keer beter opletten en eerder reageren.

Je pup belonen

Alle keren dat de pup buiten zijn behoeften doet, prijs je hem rustig met je stem en je kunt hem extra belonen met wat lekkers. Geef hem wel de tijd om zijn behoeften helemaal te doen, door te snel te gaan belonen kan de pup worden afgeleid en doet hij slechts een deel van zijn behoeften buiten en daarna de rest misschien weer binnen. Wacht dus met belonen totdat je pup helemaal klaar is.

Anticipeer zoveel mogelijk op de tijden dat hij zijn behoeften moet doen. Probeer voordat hij gaat piepen en onrustig wordt met hem naar buiten te gaan. Zo leert de pup dat jij aangeeft wanneer er tijd is om te plassen en poepen en niet andersom.

Een pup zindelijk maken vergt tijd en vereist veel aandacht in het begin. Als je hem echter de eerste paar weken zeer goed in de gaten houdt en zo weinig mogelijk de kans geeft om zijn behoeften binnen te doen zal hij snel in de gaten hebben wat de bedoeling is.