Vanmorgen liep ik met Giggle bij de plas in Vianen. In de verte kwamen er 2 honden aan met 2 begeleiders. 1 Van de 2 honden liep een stuk voor de andere uit onze kant op. Giggle vindt honden het éinde en liep dus ook op deze hond af.

De hond bleef staan, een beetje een stijf lichaam, staart recht omhoog, niet kwispelend. Giggle reageerde hierop door haar houding wat te verlagen en in een bochtje om hem heen te draaien. De hond kwam naar voren, trok zijn lip op en gromde naar haar. Giggle draaide weg.

Ondertussen was de andere hond aan komen lopen en Giggle ging bij deze hond snuffelen. Hier zag ik 2 ontspannen lijfjes, bochtjes om elkaar heen draaien en een uitnodiging tot spelen. Nou dat wil Giggle wel! Maar in het renspel met deze hond, haakte ook de andere, eerste hond weer aan, alleen niet om te spelen maar om naar haar uit te vallen. Een blaf, een grom, een hap in het zwemvest en een hap in haar bil. Toen kwam ze mijn kant op en reageerde de andere hond op mijn stemverheffing die hem onderbrak.

Giggle was even onder indruk (de happen waren in haar vacht en gelukkig niet hard) en zocht de andere hond weer op om verder mee te spelen. Ondanks haar duidelijk vermijdende gedrag naar de ‘happer’, bleef zijn houding gespannen en zijn blik bleef op Giggle gericht. Even leek het erop dat hij mee ging spelen, maar in het rennen was dezelfde stijfheid en gerichtheid zichtbaar. “Uhm, gaat dit goed of wordt dit vechten?!” vroeg de begeleider van de ‘speelhond’. Dit gaat niet goed. Ik heb Giggle bij mij geroepen en nadat de eigenaar (baasje, begeleider) van de ‘happer’ zijn hond aangelijnd had meegenomen haar weer verder laten spelen met de ‘speelhond’.

Dit was zo’n situatie waarin je dikwijls hoort “laat het ze zelf maar uitzoeken, daar leren ze van”. Nou nee dus! Of eigenlijk ja natuurlijk leren ze er dan ook iets van maar niet wat ik voor ogen had en ook niet wat de persoon van de ‘happer’ voor ogen had. Ze het zelf uit laten zoeken had in deze situatie geresulteerd in een nare ervaring voor mijn hond, die ondanks haar nette vermijdende en kalmerende signalen toch ‘op haar kop werd gezeten’. Voor de ‘happer’ is het natuurlijk ook ongewenst om hem te laten ervaren een onzekere puber ‘even lekker te kunnen laten schrikken’.

Alles over hond-hond ontmoetingen en hoe je dit soort interacties kunt beoordelen behandelen we in de workshop ‘Spel of strijd?’. Zo kun jij ook voorkomen dat dit soort ontmoetingen escaleert.

Hoe kun je goed spelgedrag bij honden onderling herkennen?

Kijken naar honden die leuk met elkaar zijn aan het spelen. Ik kan er geen genoeg van krijgen! Maar…hoe vaak hoor ik het niet dat baasjes beschrijven dat hun hond het ene moment nog leuk aan het spelen was en een moment later ‘ineens’, ‘uit het niets’ escaleert het spel en vliegen de honden elkaar in de haren.

Meestal betekent dit dat de honden helemaal niet ‘zo leuk aan het spelen waren.’

Maar waar kun je dan aan zien dat leuk spel ook echt leuk spel is?

• Honden die echt leuk met elkaar spelen hebben een vriendelijke en ontspannen lichaamshouding. De lichamen zijn gebogen en bewegen soepel.
• Er zijn pauzes in het spel. Pauzes kunnen bijvoorbeeld zijn dat beide honden even gaan snuffelen, ze krabben zich even, lopen rustiger, hebben even aandacht voor iets anders dan elkaar. Dit zorgt ervoor dat de opwinding onder controle blijft en niet escaleert. Hoe hoger de opwinding, hoe minder de remming en controle tijdens het spelen en dus hoe groter de kans op escalatie.
• De rollen kunnen tijdens het spel wisselen. Of de honden nemen in ieder geval vrijwillig hun rol in. Wordt de hond die op de rug ligt, daar met kracht in geforceerd en gehouden of gaat hij zelf op zijn rug liggen?
• Als grote, sterkere honden spelen met een kameraad van een maatje kleiner, passen ze hun spel aan. Ze maken zich kleiner, gaan niet zomaar erboven op staan en lopen de kleinere honden niet omver.
• Fysiek contact in het spel moet zacht en respectvol zijn of aangepast aan het spel en de andere speler. Een andere hond ondersteboven lopen hoort niet bij spelen! Een aangepast bekken-worstel-spel kan wel spelen zijn.

Wil je meer leren over dit onderwerp?

Wil je bijvoorbeeld leren wat typische risico-gedragingen zijn en hoe je ermee om kunt gaan om escalatie te voorkomen? Of zelfs nog eerder, al bij een eerste ontmoeting met een vreemde hond, de interactie kunnen beoordelen?

In de workshop ‘Spel of strijd’ leer je ontmoetingen met andere honden beoordelen en goed en risicovol spelgedrag herkennen.