Wist je dat het afgelopen maandag ‘doe vriendelijk dag’ was? Nou, mijn dag begon toen niet bepaald vriendelijk.
Ik liep met Giggle in het losloopgebied en we kwamen een mevrouw tegen met 2 honden. Giggle ging naar de honden toe, snuffelde even kort en wilde toen weer weglopen. Op dat moment zag ik dat de houding van een van de honden gespannen werd en deze vloog achter Giggle aan. De hond hapte naar Giggle haar billen en even later vloog er een pluk haren van Giggle in het rond, gevolgd door mijn gevloek…
De mevrouw probeerde haar hond te roepen en toen Giggle stopte met rennen, kwam de hond uiteindelijk weer naar haar toe.
Toen kwam veruit het meest onvriendelijke stukje van de dag, ik zal jullie de details besparen.
Afgelopen woensdag hadden we het er nog over op ‘wandelwoensdag’. Dat ik niet vind dat alle honden zomaar maar los ‘horen’ te lopen. En deze hond valt wat mij betreft ook in die categorie. En nee, ik heb er geen problemen mee als honden hun grenzen aangeven en ook niet als ze laten weten dat ze niet van Giggle haar begroeting gediend zijn (hoewel deze verre van opdringerig of pushy was). Maar rondvliegende haren én zag ik thuis een schaafplekje op haar bil, horen niet bij een gepaste, gedoseerde, redelijke manier om een grens aan te geven.
En ook hier vraag ik me dan weer af (als de boosheid en adrenaline weer wat gezakt zijn): ‘waarom heeft deze hondenmoeder haar hond los lopen?’ en waarom op deze plek? Volgens mij zijn hier alleen maar verliezers…
Giggle: die wordt gebeten en een volgende keer met meer spanning een hond zal begroeten. (gelukkig heeft ze voldoende positieve ervaringen ertegenover staan)
Ik als hondenmoeder van Giggle: ik sta weer op scherp de komende weken bij iedere hond die we tegenkomen. (en dat begon ik eindelijk een beetje kwijt te raken, mijn reactieve honden-trauma).
De hondenmoeder van de hond die Giggle beet: ik kan me niet voorstellen dat zij dit incident zo leuk vond.
En ook de hond die Giggle beet is hier niet wijzer van geworden. Nou ja, wel natuurlijk. Ze heeft iets geoefend waarvan ik me niet kan voorstellen dat haar hondenmoeder daar blij mee is. Ik weet verder niets van deze hond maar mijn ervaring leert dat dit soort gedrag, als de hond het blijft oefenen, steeds erger wordt en er steeds meer schade wordt aangericht. En ‘onder dit gedrag’ zit spanning, om wat voor reden dan ook, richting andere honden. Dit is dus misschien wel de grootste verliezer.
Ik begrijp heel goed dat als je een hond in huis neemt, je daar een bepaalde verwachting van hebt, bijvoorbeeld om lekker ontspannen met hem in een losloopgebied tussen de andere honden en hun baasjes te kunnen wandelen. Maar als dat om wat voor reden niet gaat, accepteer dat, ga ermee aan de slag, probeer het op te lossen en doe er in ieder geval alles aan wat je kunt doen om het voor anderen in dat gebied zo ontspannen mogelijk te houden. Lijn je hond aan, maak kenbaar dat hij reactief kan zijn, roep hem tijdig bij je, maar sta er niet bij te kijken terwijl je hond verliezen maakt.
Heb jij een hond die reactief gedrag vertoont naar andere honden en wil je ermee aan de slag? In april starten we weer nieuwe cursussen reactieve honden.